Dziewiąty miesiąc życia dziecka
Dziecko osiąga stabilność i dużą różnorodność nabytych wcześniej umiejętność. Większość maluchów potrafi już samodzielnie usiąść. Podczas siedzenia swobodnie poruszają się we wszystkich kierunkach i płynnie przechodzą między pozycją siedzącą a czworaczą i odwrotnie. Wiek ten cechuje więc bardzo duża swoboda ruchów i różnorodność transferów, czyli zmian pozycji i przemieszczania się w przestrzeni. Może przejściowo pojawić się siad „W” (pupa dziecka znajduje się między stopami), jednakże nie powinniśmy zachęcać dziecka do takiego sposobu siedzenia.
Sprawność fizyczna
Głównym sposobem lokomocji jest czworakowanie. W tym wieku stopy dziecka są już w dużej mierze przygotowane do przyjmowania pozycji dwunożnej, więc gdy postawi się dziecko na twardym podłożu, przytrzymane za rączki, będzie stało przez kilka sekund mocno na nogach i przyjmowało cały swój ciężar ciała. Jeśli maluch wcześniej nie próbował wstawać, to jest to miesiąc, w którym częściej przebywa na kolanach podpierając się wyższych przedmiotów, będzie wspinało się po rodzicach i próbowało wstawać. Dodatkowo dziecko potrafi już najczęściej przechodzić swobodne z klęku prostego do klęku jednonóż, który używany jest później do stawania przy przedmiotach. W staniu w dalszym ciągu potrzebna jest dziecku duża stabilizacja poprzez opieranie się na rękach. Gdy maluch chce użyć rąk do zabawy, musi szerzej rozstawić nogi. Zwiększa w ten sposób płaszczyznę podporu. Przemieszczanie się bokiem również wymaga dużej stabilizacji i może być jeszcze nieporadne, lub w ogóle nie występować na tym etapie.
W 9 miesiącu życia pojawia się najczęściej chwyt szczypcowy – z użyciem 3 palców: kciuka, palca wskazującego i środkowego. Natomiast około 9-10 miesiąca życia – chwyt pęsetowy, który pozwala na chwytanie małych przedmiotów kciukiem i palcem wskazującym. Jest to początek koordynacji ruchów palców, niezbędnej dla całej motoryki precyzyjnej. Dzięki opanowaniu nowej umiejętności dziecko próbuje samodzielnie jeść, pić czy rozbierać się (ściągać skarpetki, rajstopki, czy „pomagać” przy ściąganiu koszulki przez głowę), jednak potrzebuje nadzoru rodziców. Jest to też etap świadomego upuszczania przedmiotów, w którym dziecko patrzy za upuszczonym przedmiotem i domaga się jego podania, by mogło ponownie nim rzucić.
Mowa, emocje, przestrzeń…
Niemowlę coraz częściej łączy dwie takie same sylaby, mogące być zrozumiałe jako pierwsze oddzielne wyrazy. Najczęściej obserwowanymi sylabami są: „ma-ma”,
„da-da”, „ba-ba”, „daj-daj”.
W swoim otoczeniu dziecko pokazuje, że ma własną wolę. Złości się, gdy jest do czegoś zmuszane, aprobuje rzeczy, które lubi. Wykazuje wzmożone zainteresowanie innymi dziećmi, z którymi chętnie się bawi.
Niemowlę rozróżnia stosunki przestrzenne: „góra i dół”, „tył i przód” oraz „wewnątrz i na zewnątrz”.
Konsultacja:
Mgr Iwona Marcinkowska – fizjoterapeuta, Terapeuta metody NDT-Bobath Basic, NDT-Bobath Baby, PNF, Kinesjotapingu, masażu Shantala, Ruchu rozwijającego Weroniki Scherborne, hipoteriapii, Wrocław
Źródła:
- „Znaczenie właściwej pielęgnacji noworodka i niemowlęcia w aspekcie prawidłowego rozwoju psychomotorycznego”, praca dyplomowa, autor Małgorzata Penińska, promotor Monika Przestrzelska.
- „Pediatria i pielęgniarstwo pediatryczne”, Mary E. Muscari.
- „Położnictwo i ginekologia: podręcznik dla medycznych studiów zawodowych położnych”, Tadeusz Pisarski.
- Obrazek wyróżniający: zdjęcie z archiwum prywatnego.
🎧 Jeśli wolisz słuchać niż czytać podcast na ten temat znajdziesz tu.
📌 Podcasty dostępne są również na: Spotify, Google Podcasts i Apple Podcasty.
