Jak, gdzie i kiedy ważyć dziecko?

Waga jest jedną z pierwszych cech opisujących noworodka. Jest skrupulatnie zapisywana i sprawdzana od pierwszych chwil życia malucha. Obserwowanie przyrostu masy ciała niemowlęcia jest szczególnie ważne w 1 roku życia, ponieważ w połączeniu z przyrostem długości ciała jest wyznacznikiem rozwoju. Dlatego dokładność pomiarów, jak i prawidłowe interpretowanie wahań wagi malucha są ważną umiejętnością, którą rodzice powinni opanować.

Gdzie ważyć?

Jeśli pomiaru dokonujemy w domu, należy zrobić to w temp pokojowej, przy zamkniętych oknach, tak by dziecko czuło się komfortowo będąc nagie na wadze.

Na czym ważyć?

Przede wszystkim zawsze ważymy na tej samej wadze! Dlaczego to takie istotne? Bo różne wagi mogą pokazywać różne wartości, a rozbieżności mogą być na prawdę duże. Ważenia dokonywane w domu nie powinny być porównywalne z pomiarami robionymi np. u lekarza w przychodni.

Jak ważyć?

Wagę należy postawić na równym, twardym podłożu. Przed zważeniem należy położyć na wadze pieluszkę (tetrę) i wytarować wagę. Dziecko należy położyć na wadze bez ubrania i pieluszki.

Kiedy ważyć?

Pomiarów najlepiej dokonywać o tej samej porze dnia, jeśli porównuje się wyniki z kilku dni. Zawsze ważymy po zmianie pieluszki i po jedzeniu – zawsze w takim samym stanie, daje to punkty odniesienia oraz miarodajny prawdziwy przyrost.

Jak często ważyć?

Pomiary powinny być dokonywane nie częściej niż raz w tygodniu, ale najlepiej raz na 2-4 tygodnie, wówczas mamy realne przyrosty – tzw. średnie przyrosty dobowe i tygodniowe.

Podczas ważenia dziecko należy zabawić grzechotką, aby nie poruszało się na wadze. Niektóre wagi mają funkcję uśredniania wyniku, niektóre potrafią zapamiętać wynik i porównać go z poprzednim. Bardzo przydatne!

Ocena wyniku ważenia

Nie wystarczy dokonać pomiaru masy ciała dziecka, trzeba jeszcze właściwie ocenić wynik.

Dla właściwej oceny wagi dziecka potrzebne są następujące dane: znana najmniejsza masa ciała (Z) i masa z dnia badania (M). Przyrost od dnia „najmniejszej masy” oblicza się według wzoru: M – Z = P. Aby uzyskać przyrost dobowy, otrzymaną wartość P dzieli się przez liczbę dni lub tygodni, które upłynęły od dnia „najmniejszej” lub „innej znanej” masy ciała. Wynik trzeba porównać z normami przyrostu masy ciała.

Przykład:

• masa urodzeniowa 3700 g;

• masa najmniejsza w 3. dobie 3460 g;

• masa ciała z badania w 12. dobie 3820 g.

Średnie dobowe przyrosty masy ciała wynoszą więc:

(3820 – 3460)/(12 – 3) = 360/9 = 40 (g/dobę)

Najczęstsze błędy

• Ustawienie wagi na miękkim lub nierównym podłożu.

• Ważenie w ubraniu.

• Ważenie przed i po jedzeniu.

• Ważenie rano i wieczorem, co dzień.

• Poruszające się dziecko, brak możliwości uśrednienia wyniku przez wagę.

• Słaba bateria w wadze.

• Pomyłka w liczeniu dni.

• Porównywanie wyniku z masą urodzeniową.

• Pomyłka w obliczeniach.

Noworodki w szpitalu waży się raz dziennie o podobnej porze. Jednak przestrzegamy przed paranoją, bo ciężar ciała, szczególnie maleństwa, zależy od tego, ile ostatnio zjadło, kiedy oddało mocz i czy zrobiło kupkę. Spokojnego noworodka , dobrze ssącego i prawidłowo śpiącego nie trzeba ważyć często. W zupełności wystarczy ważenie maleństwa podczas wizyty profilaktycznej u lekarza. Kiedy niemowlę jest zdrowe i radosne, ważenie częściej niż raz na miesiąc służy wyłącznie zaspokajaniu ciekawości rodziców, a wyniki mogą niepotrzebnie ich zaniepokoić. Jeżeli niemowlę dużo płacze, cierpi na niestrawność lub często i obficie wymiotuje, to częste badanie wagi w gabinecie lekarskim może pomóc lekarzowi w ustaleniu przyczyn takiego stanu rzeczy.

MR

Źródło:

1. „Tempo wzrastania dzieci karmionych piersią”, dr n. med. Magdalena Nehring-Gugulska, www.pediatria.mp.pl

2. „Jak ważyć niemowlęta, czyli o kontroli małych przyrostów rzecz”, www.mlecznewsparcie.pl

3. Obrazek wyróżniający: zdjęcie z archiwum Fundacji „mlekiem Mamy”.