Piąty miesiąc życia dziecka

Dziecko jest już na tyle silne, aby w pozycji leżenia na brzuchu podpierać się na przedramionach, próbować prostować ręce w stawach łokciowych i unosić główkę. Często w tej pozycji unosi tułów odrobinę ponad podłoże. Pojawiają się pierwsze próby zabawy grzechotką w leżeniu na brzuchu. Powoduje to przeniesienie ciężaru ciała na łokcie, oraz zabawa ciężarem ciała w tej pozycji. Daje to doświadczenia wydłużania strony obciążanej i skrócanie odciążanej.

Zróżnicowanie i większa aktywność

W tym okresie można zaobserwować dość dużą i zróżnicowaną aktywność rąk i nóg oraz całkowite osiągnięcie kontroli ruchów główki. Stanowi to jeden z najważniejszych warunków potrzebnych później podczas nauki chodzenia. Dziecko potrafi już przetoczyć się z pleców na bok. Często inicjuje w tej pozycji boczne zgięcie tułowia i uniesienie głowy przeciwko sile grawitacji. Pod koniec 5 miesiąca niemowlę zaczyna samodzielnie obracać się z brzucha na plecy i odwrotnie.

W leżeniu na plecach niemowlę chwyta już stopy i próbuje wkładać je do buzi. Powoli odkrywa swoje kolana, podudzia i właśnie stopy. Pojawia się możliwość śledzenia zabawki wzrokiem, bez potrzeby poruszania przy tym głową. Dziecko potrafi już używać wzroku do ukierunkowania ruchu rąk (sięganie, chwytanie); potrafi, podczas sięgania po zabawkę przekroczyć linię środkową ciała, a podczas karmienia, z niewielką pomocą, trzyma butelkę. 5 miesiąc jest więc miesiącem, w którym poprawia się nie tylko funkcja chwytna rąk, ale również następuje połączenie jej ze zmysłem wzroku. Dzięki temu dziecko potrafi nie tylko trzymać zabawkę oburącz i przekładać ją z ręki do ręki. Po raz pierwszy zaczyna ją oglądać i „badać” wzrokiem.

Podczas ruchów kołysania lub podciągania do pozycji siedzącej główka dziecka nie opada już bezwładnie do tyłu, a jest przyciągana do klatki piersiowej. W pozycji siedzącej widoczna jest dobra kontrola głowy, która utrzymywana jest w pionie. Z podparciem z przodu, dziecko potrafi przez krótką chwilę utrzymać pozycję siedzącą, z wyprostowanym i pochylonym do przodu kręgosłupem.

Rozwój a emocje

Dźwięki wydawane przez dziecko stają się coraz dokładniejsze i zróżnicowane. Dziecko komunikuje się za pomocą płaczu, żywych gestów, grymasów i dźwięków. Jednocześnie uważnie słucha i rozróżnia tony głosu np. matki – ten surowy od serdecznego. Jego rysy zdradzają pewną bezradność, lęk lub zdziwienie. Świadczy to o tym, iż potrafi już zróżnicować określone rodzaje zachowań.

Maluch rozpoznaje osoby z bliskiego otoczenia (dziadków i wujostwo). Gdy tylko do pokoju wchodzi znana dziecku osoba, wyciąga ono do niej wyprostowane ramiona i wita uśmiechem. Potrafi całymi godzinami absorbować towarzystwo rodziców będąc noszonym na rękach. Niechętnie przebywa samo i niemal na wszystkie próby odosobnienia reaguje płaczem.

Konsultacja:

Mgr Iwona Marcinkowska – fizjoterapeuta, Terapeuta metody NDT-Bobath Basic, NDT-Bobath Baby, PNF, Kinesjotapingu, masażu Shantala, Ruchu rozwijającego Weroniki Scherborne, hipoteriapii, Wrocław

MR

Źródła:

1. „Znaczenie właściwej pielęgnacji noworodka i niemowlęcia w aspekcie prawidłowego rozwoju psychomotorycznego”, praca dyplomowa, autor Małgorzata Penińska, promotor Monika Przestrzelska.
2. „Pediatria i pielęgniarstwo pediatryczne”, Mary E. Muscari.
3. „Położnictwo i ginekologia: podręcznik dla medycznych studiów zawodowych położnych”, Tadeusz Pisarski.
4. Obrazek wyróżniający: zdjęcie z archiwum prywatnego.

🎧 Jeśli wolisz słuchać niż czytać podcast na ten temat znajdziesz tu.

📌 Podcasty dostępne są również na: Spotify, Google Podcasts i Apple Podcasty.